Paarden - ze zijn van de meest verbazingwekkende metgezellen van de mens. Communicatie tussen een man en een paard is zowel een heerlijke rust als het opwekken van gevoelens van plezier. Het paard inspireerde, als geen ander dier, kunstenaars en dichters.

Paardenaanbidding

Het is genoeg om de mythische Pegasus te herinneren - een prachtig voorbeeld van de klassieke kunst van Ancient Hellas. Zilveren Griekse rhytons - rituele vaten voor wijn zagen er vaak precies uit in de vorm van dit gevleugelde paard, klaar om zijn geperste vleugels te spreiden en, na een beetje te zijn gestegen, naar de top van Parnassus. In het oude Egypte werden paarden of 'ezels uit het Oosten' op allerlei manieren onderscheiden, en werden strijdwagens en een tuig versierd met goud. Paarden, vooral witte, werden vereerd in het Oosten. In Japan werden ze bijvoorbeeld bij tempels bewaard en werd de oorlogsgod onder de oude indianen afgebeeld met een paardenlichaam.

In het oude Griekenland en vervolgens in het Romeinse rijk werden standbeelden opgericht ter ere van paarden - winnaars van ruiterwedstrijden en paardeneigenaren ontvingen rijke prijzen. Schriftelijk bewijs van de geliefde hengst van keizer Caligula, die dronk van goud en gekleed in een mantel, 'besprak' staatszaken in de Senaat samen met nobele patriciërs, is bewaard gebleven.

Gebruik van paarden

Het eren van paarden weerhield hen er niet van dat ze werden gebruikt voor hun beoogde doel, omdat wilde paarden door onze voorouders werden getemd voor puur alledaagse doeleinden: om het land te bewerken, bagage en mensen te vervoeren.Bovendien is paardenvlees lange tijd een favoriet voedsel gebleven voor de meeste nomadische stammen, en niet toevallig: het is niet alleen goed verteerd, maar ook veel goedkoper dan rundvlees.

Paarden in oorlogsvoering

Al in de IX-VIII eeuwen voor Christus werden paarden gebruikt in militaire aangelegenheden. In de legers van de oude Assyriërs speelden bijvoorbeeld strijdwagens de rol van tanks die te voet oprukten. De Egyptenaren hadden wagens ontworpen om te achtervolgen en waren niet zo massief, wat doet denken aan moderne lichtgewicht karren. De oude Germaanse stammen die Rome in de 4e eeuw versloegen, begonnen voor het eerst zadels te gebruiken in de vorm van twee planken bedekt met huiden en stijgbeugels. Door paarden getrokken wagens, en later gepantserde ruiters, werden geleidelijk de beslissende kracht in talloze oorlogen. Op een van de allereerste munten die in de 4e eeuw voor Christus in het oude Carthago en Mesopotamië werden geslagen, werd een oorlogspaard afgebeeld - een symbool van militaire macht.

Paardenfokkerij

Later begon de paardenfokkerij in Europa. Lange tijd werden hier rijpaarden of argamaks uit Azië gebracht. Ze werden gebruikt om lokale rassen te verbeteren. In de regio Vladimir werden prachtige zware vrachtwagens verbouwd die 22-23 ton zware vracht konden vervoeren, vandaar hun naam. Paarden van dit ras passen goed in het tuig, maar zijn vrij traag. Maar de Oryol-dravers onderscheiden zich door uitstekende behendigheid en kracht, dus werden ze beschouwd als onovertroffen postpaarden.

Nog meer dartel en mooie Russische dravers konden worden afgeleid uit het oversteken van Amerikaanse en oryol dravers, die met een snelheid van 50-60 km / u kunnen rennen, en nog sneller amblers.Helaas wordt het steeds moeilijker om een ​​levend paard in een natuurlijke omgeving te bewonderen. Door de mens gemaakte 'stalen paarden' vervingen geleidelijk de echte. En toch kan een levend paard, zoals een oud paard, in veel gevallen niet.

De genezende eigenschappen van paardenmelk

Mensen zijn zich al lang bewust van de helende eigenschappen van paardenmelk, waaruit koumiss wordt gemaakt. Volgens de getuigenis van de Griekse historicus Herodotus kenden Aziatische volkeren al in de 5e eeuw voor Christus het recept voor de vervaardiging ervan, dat strikt vertrouwelijk werd gehouden. Paardenmelk wordt dankzij een zeer grote hoeveelheid suiker gemakkelijk gefermenteerd en koumiss bevat naast vitamines actieve gist en bacteriën die nuttig zijn voor het lichaam. Dit is een uitstekend hulpmiddel bij de behandeling van tuberculose, vitaminetekorten, gastro-intestinale aandoeningen, neurasthenie en hartaandoeningen om een ​​reden die levend water wordt genoemd.

Al in 1858 werd in Rusland nabij Samara een kumiskliniek georganiseerd, waar patiënten met tuberculose en vele andere levensbedreigende ziekten hun gezondheid terugkregen.

In Bashkiria, waar koumiss als een traditioneel drankje wordt beschouwd, zijn speciale "melk" paardenrassen gefokt. De producten van paardenfarms zouden worden geëxporteerd naar de landen van dichtbij en ver daarbuiten. Op basis van koumiss worden hier zure melkproducten geproduceerd met een aantrekkelijkere, vertrouwde smaak, maar met veel helende eigenschappen van een natuurlijk product.

In Bashkirs, Kalmyks en Altai-volkeren wordt koumiss al lang niet alleen gebruikt als een therapeutisch en voedingsmiddel, maar ook voor de preventie van scheurbuik. Het wordt gegeven aan zwangere en zogende vrouwen en in verdunde vorm - aan verzwakte kinderen en ouderen.Tijdens de oorlog redde koumiss het leven van meer dan een dozijn gewonden en in de naoorlogse jaren lanceerden microbiologen, met hulp van paarden, de productie van een aantal vaccins en serums tegen gevaarlijke ziekten als difterie, tyfus en mazelen. Om dit te doen, werd het paard besmet met ziekteverwekkers van een bepaalde ziekte, als reactie op de vorming van antilichamen was de vorming van antilichamen. Na verschillende vaccinaties kan het met antilichaam verzadigde bloed van een geïmmuniseerd, ziekteresistent paard worden gebruikt om antimicrobiële middelen te bereiden. Eén dier is voldoende om enkele honderden laboratoriummuizen te vervangen en duizenden mensen te redden van de ziekte. 'Een zieke man, dat een ruiter zonder paard' - zegt de oude oosterse wijsheid.

Eeuwenlang hebben paarden een van de hoofdrollen gekregen, of het nu oorlog, sport of landbouw is. Er zijn legendes over de genegenheid van paarden voor mensen. Inderdaad, een volwassen dier herinnert zich zijn eerste eigenaar zijn hele leven. Het is niet tevergeefs dat de woorden "tuig" en "huwelijk" een gemeenschappelijke wortel hebben, en het woordenboek samengesteld door V. Dahl bevat ongeveer 200 spreekwoorden en uitspraken met betrekking tot het paard. Sinds de oudheid geeft dit nobele dier een persoon gezondheid, kracht en inspiratie, zodat een ruiter die op een paard rijdt niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk hoger wordt. Wederzijdse zorg en liefde voor paarden is daarom niet een te hoge vergoeding, wat altijd goed loont.