Het uiterlijk van een komeet wordt al lang als een belangrijk teken beschouwd. De komeet vliegt niet direct; hij blijft lange tijd zichtbaar op de boog en kruist hem met zijn staart.

Het woord "komeet" is van Griekse oorsprong, de Grieken noemden dit prachtige fenomeen "harige ster". Waarschijnlijk vanwege de staart van de komeet. Ze hebben bijna allemaal een staart, groter of kleiner, die verschijnt tijdens de vlucht van dit hemellichaam nabij de zon. Maar wat is een komeet en waar komt zijn staart vandaan?

Kenmerken van kometen

Een komeet is een hemellichaam dat in zijn eigen baan beweegt - een strikte periodiciteit van dergelijke verschijnselen wordt hiermee geassocieerd. De banen van kometen hebben een zeer langwerpige elliptische vorm. Ze bevinden zich niet alleen in het zonnestelsel, ze draaien ook om andere sterren. Ze hebben geen strikte geometrische vormen, ze kunnen een blok ijs zijn, een soort kosmische ijsberg die door de uitgestrektheid van het heelal snelt. De samenstelling is in de regel bevroren gassen, vaste deeltjes. Bij lage temperaturen in de ruimte wordt het gas een vaste stof, het lijkt bevroren in de kern van de komeet en blijft dat honderden, duizenden, miljoenen jaren.

De waargenomen vorm van een hemellichaam hangt sterk af van de afstand tot de ster.

Als het ver weg is, heeft het overeenkomsten met de ijsberg zelf. Het kan in mist gehuld zijn of op een kleine asteroïde lijken. Maar zodra de komeet zijn benadering van het hemellicht begint, begint een heel ander proces. Het warmt op en het verdampingsproces begint. Ten eerste worden op het oppervlak talrijke poriën geactiveerd, waardoor gassen ontdooid door warmte beginnen te ontsnappen. De poriën worden breder, echte geisers breken eruit, de komeet komt tot leven.

En dan begint de hele kern stromen gassen uit te zenden, die de staart van de komeet vormen. Soms wordt het gewoon enorm. Wanneer dit hemellichaam vervolgens weer verder van het hemellichaam af beweegt, minder lichtenergie ontvangt, trekt de staart samen, stopt de emissie van gassen geleidelijk. De komeet verandert weer in een onopvallende asteroïde, die door de kosmische uitgestrektheid snelt, niet anders dan andere vergelijkbare objecten. Totdat het weer in de buurt van een warmtebron is. Dit is haar levenscyclus.

Interessant feit: Elke komeet heeft zijn eigen periode, waarin hij een volledige cirkel in zijn baan passeert. Er zijn mensen die om de drie jaar of langer terugkeren naar de sterrenhemel, maar er zijn anderen die hun cirkel al honderden jaren vervullen.

Kenmerken van kometen, hun samenstelling

Zoals eerder vermeld, bestaat een komeet uit bevroren gas en stofdeeltjes. Wat betreft de directe structuur, is het vermeldenswaard dat het bestaat uit een kern, coma en staart. De komeet blijft sowieso koud, ook onder zonlicht.En de gloed van haar staart is niets meer dan geïoniseerde gassen, evenals de weerkaatsing van de zonnestralen. Het meest massieve, basisbestanddeel is precies de kern, waarin alle gassen die de coma en staart vormen, jarenlang in een slapende toestand kunnen zijn. De kern is altijd aanwezig, coma of mantel - ook bijna altijd. Maar de staart van de komeet is een variabel concept dat van tijd tot tijd verschijnt.

Het is moeilijk voor astronomen om de kern van een komeet te bestuderen - hij is bijna constant gehuld in een gasstofmantel, waardoor het zelfs met de beste telescoop moeilijk te onderzoeken is. Iemand gelooft dat het oerdegelijk is, zoals een ijsberg. Andere wetenschappers zeggen dat dit een poreuze structuur is, zoals een spons die zelfs in de handen breekt. Er is geen consensus, maar er wordt aangenomen dat kometen beide zijn. De natuur is immers divers.

De kern van de komeet is de zwaarste, maar ook de meest onopvallende. Op die momenten dat dit hemellichaam "zijn staart spreidt", is het helemaal niet zichtbaar. Maar op precies zo'n moment wordt de komeet zichtbaar, je kunt hem bewonderen, soms met het blote oog. De staart is een gas- en stofwolk die van de zon wegbeweegt, terwijl hij wordt weggeblazen door de zonnewind. Het traject van het hemellichaam kan niet worden gevolgd, het strekt zich niet uit in deze richting. Maar de staart heeft een heldere gloed, die over grote afstanden te zien is, omdat de komeet eraan gewend is er precies door te identificeren.

Het verschil tussen komeet-asteroïden

Uiterlijk kan een komeet worden verward met een asteroïde, maar er zijn aanzienlijke verschillen tussen deze hemellichamen.Een asteroïde is een uitzonderlijk stevig object, hij is gemaakt van steen, niet van ijs. En in de regel is hij groter dan een komeet. Hij heeft misschien zelfs zijn eigen metgezellen. De baan van de asteroïde is ronder, hij heeft nooit een staart, omdat hij niets te verdampen heeft. Een komeet is een veel zeldzamer fenomeen, er zijn miljoenen asteroïden bekend en kometen een paar meer dan drieduizend. Ondanks dat het nog ver verwijderd is van het verkennen van de hele kosmos, blijkt een komeet een zeldzaam fenomeen te zijn, niet een frequente bezoeker.

Een komeet is dus een klein hemellichaam, dat voornamelijk wordt gevormd door een gas-stofmengsel. Hij nadert een ster en ontdooit, gasfonteinen vormen een staart die onder zijn schors vandaan barstte. Bij het verlaten van het verlichte gebied “overwintert” de komeet opnieuw. Door de overvloedige verdamping van de komeet zijn ze niet eeuwig; na verloop van tijd putten ze zichzelf volledig uit.