Er zijn veel redenen waarom kinderen ongehoorzaam zijn en zich slecht gedragen. Maar eigenlijk gedragen ze zich om vier belangrijke redenen slecht.

Oorzaken

Vecht om aandacht

Om een ​​kind volledig intellectueel, emotioneel en fysiek volledig te laten ontwikkelen, heeft hij beslist ouders nodig die hun aandacht voor deze ontwikkeling en voor zichzelf tonen, en deze voortdurend in groten getale laten zien. Ondersteunen en helpen in moeilijke situaties. Om trots en blij voor hem te zijn, als alles blijkt. Ouders begrijpen dat dit moet worden gedaan - en doen het met plezier, hoeveel en hoe ze kunnen, en geloven dat veel, maar ... moeder schiet op om de lunch af te maken, ze heeft nog een berg wassen voor de boeg, ze moet veel aaien, vijf minuten zoeken voor thee. En vader, die later terugkwam van zijn werk, heeft maar één gedachte: eten en slapen, het kan hem niet schelen, thuis of het kind ...

Dus de kleine moet ongehoorzaam zijn en gemeen zijn, om verwijten, vloeken en opmerkingen van zijn ouders te horen, maar - het belangrijkste is dat hij hen dwingt hun aandacht op zichzelf te vestigen. Niet erg prettig, maar toch ...

De strijd om zelfbevestiging

Op de leeftijd van anderhalf jaar begint het kind 'ik zelf' te manifesteren. Tijdens de crisis van drie jaar bloeit hij bijzonder fel. En als volwassenen deze impuls voor onafhankelijk gedrag, zelfexpressie bij kinderen overtreden, dan is de reactie van de kinderen hierop erg gevoelig. En wanneer ouders hun communicatie met kinderen voornamelijk op basis van opmerkingen opbouwen en het kind constant aangeven hoe het nodig is en hoe niet, wordt het over het algemeen moeilijk.Vader en zijn moeder zijn van mening dat ze door dit te doen opvoeding krijgen, minderjarigen wennen aan orde, de vorming van goede gewoonten bij hun kind bevorderen en hem beschermen tegen fouten. En wat ze doen is belangrijk en juist.

Maar de manier waarop het moet, is ook belangrijk. Met frequente opmerkingen en advies, te harde bevelen en kritiek, werkt het reactiemechanisme van het kind en rebelleert hij. Hij moet op de een of andere manier anderen laten zien (en zichzelf hierin bevestigen) dat hij een persoon is die gevoelens, sommige gedachten, verlangens heeft, het volste recht heeft om zelf een beslissing te nemen en dingen te doen zoals hij nodig heeft. Het feit dat de beslissing niet juist is, is voor hem niet belangrijk, het belangrijkste is zijn persoonlijke beslissing.

Verlangen om wraak te nemen

Dergelijk gedrag vindt plaats volgens het principe - ze zeggen dat je me kwaad hebt gedaan, ook al zal het ook slecht voor je zijn! Meestal is er op dit moment bij het kind veel negativiteit met betrekking tot familieleden, in de regel - een belediging. De kleine kan zijn emoties niet uiten, "koken" vindt plaats in hem, maar wordt uitgedrukt in ongehoorzaamheid, hooliganisme en eventuele protesten. Er zijn veel redenen voor het optreden van 'grieven' - ouders maakten ruzie, scheidden, stuurden lange tijd naar hun grootmoeder, broer of zus, schonken meer aandacht aan hem dan aan hem enzovoort.

Zelfvertrouwen gaat verloren

Wanneer een kind slechte ervaringen ervaart, tegenslagen oploopt of kritiek krijgt, gaat dit allemaal naar andere delen van zijn leven. Mislukkingen in de Russische taal en misleiders over dit onderwerp gaan bijvoorbeeld soepel over in ruzies met klasgenoten, tot slecht gedrag thuis.

De reden hiervoor is een laag zelfbeeld, alle opgebouwde mislukkingen leiden ertoe dat het zelfvertrouwen vermindert.En van binnen begint zich vertrouwen te vormen - ze zeggen dat je het niet moet proberen, sowieso zal er geen resultaat zijn, en het gedrag begint volgens het principe - "het kan me absoluut niet schelen" en "aangezien ze me als slecht beschouwen - dat betekent dat ik zal zijn"

En zo gedraagt ​​het kind zich naar volwassenen - ze zeggen: ik kan hier niet mee omgaan, maar ik weet niet hoe ik je dit moet laten weten. Een volwassene heeft alle gelegenheid om hem in deze situatie te helpen. Om dit te doen, hoeft u alleen maar te stoppen met kritiek, verwijt en begrip - om welke reden het kind dergelijk gedrag heeft ontwikkeld en er andere manieren voor te kiezen.