Elke dag maakt de aarde een volledige omwenteling om haar as. Met het begin van de ochtend komt de zon weer op, wordt helderder en warmer. Waarom gebeurt dit en waarom is de nacht langer of korter? Verandert de nacht overal met de veranderende seizoenen?
Dit zijn interessante vragen die beantwoord moeten worden. De moderne wetenschap kan ze in detail analyseren en antwoorden geven op alle aandachtspunten van een persoon.
De rotatie van de aarde om zijn as en rond de zon
De aarde staat nooit stil, ze draait constant - zowel rond de zon als om haar as. Een complete omwenteling om zijn as duurt ongeveer 23 uur, 56 minuten en 3 seconden. Maar dit is geen absoluut nauwkeurige waarde, aangezien de lengte van de dag binnen een paar seconden kan variëren - in dit opzicht kan de aarde zowel een beetje "vertragen" als "versnellen". Dit zijn nauwelijks merkbare variaties, maar gemakshalve wordt algemeen aangenomen dat een dag precies 24 uur is.
Wanneer de planeet draait, beweegt zijn zone, die wordt verlicht door de ster die het dichtst bij ons staat, geleidelijk van het ene punt naar het andere. Dus de zonnestralen vallen eerst in de regio van Japan, gaan dan naar Vladivostok en dan beweegt het verlichte punt naar het westen totdat het terugkeert naar zijn oorspronkelijke positie. Op dat moment, wanneer het bijvoorbeeld van zijn positie verschuift, verlaat het grondgebied van Japan verder naar het westen, op deze plaats begint de avond, de schemering en dan valt de nacht.De donkere tijd van de dag zal doorgaan totdat het zonlicht weer op het grondgebied valt, nadat het een volledige cirkel op een roterende planeet is gepasseerd.
Interessant feit: de zonnestralen bewegen van oost naar west over de planeet. Van hieruit kwam het woord oost - de plaats waar de zon opkomt. Het Westen is het gebied waar het over de horizon valt, verdwijnt. Japan wordt het "Land van de Rijzende Zon" genoemd, omdat de lokale bevolking de eersten is die elke dag de verschijning van de zon waarneemt.
Polar dag en poolnacht
Maar waarom is de dag in de zomer langer en in de winter kort? Dit fenomeen wordt bijna overal in Rusland waargenomen, omdat het land op een noordelijke locatie ligt. Opgemerkt moet worden dat naast de rotatie van de planeet nog een andere factor de rol speelt: de helling van de aardas. Hoe dichter de breedtegraad bij de polen, hoe sterker de aanwezigheid van deze factor wordt gevoeld.
De helling van de aardas is ongeveer 66 graden, hierdoor wordt het effect van laag opkomende zon in de winter, verkorte daglichturen, gecreëerd. Hierdoor zijn er in de zomer ook korte nachten op het grondgebied van Rusland, en is het mogelijk om een fenomeen als "witte nachten" waar te nemen wanneer volledige duisternis niet werkelijk optreedt.
In de poolgebieden is dit fenomeen nog sterker aanwezig - gedurende de 3 zomermaanden gaat de zon helemaal niet onder. Het maakt een bepaald pad langs de horizon, raakt de horizon nauwelijks aan en stijgt dan weer. Maar in de wintermaanden komt de zon niet op en duiken de poolgebieden in volledige duisternis.
Dag op de evenaar
Op de evenaar wordt het tegenovergestelde fenomeen opgemerkt.Hier speelt de helling van de aardas geen enkele rol, op elk moment van het jaar zijn dag en nacht gelijk, namelijk 12 uur. Deze gebieden worden verlicht door zonlicht onder een hoek van 90 graden, omdat de verlichting intenser is en het daglicht stabieler is.
Als de helling van de aardas niet bestond, zou de helling van de verlichting niet veranderen. In dit geval zou de zon in elk van de gebieden altijd op dezelfde hoogte opkomen, wat een gelijke duur van dag en nacht zou opleveren. De aard van onze planeet is in dit opzicht echter diverser. Het is vermeldenswaard dat de kanteling van de as van elk van de planeten individueel is. Uranus ligt dus wel op zijn kant.
Wetenschappers benadrukken ook dat de helling van de aardas tijdens de evolutie van de planeet herhaaldelijk kan veranderen. Misschien is de hellingsverandering abrupt doorgegaan, waardoor geheel nieuwe klimatologische omstandigheden zijn ontstaan, waardoor de prehistorische levende wezens massaal zijn uitgestorven. Deze verklaring blijft echter tot op de dag van vandaag slechts een van de hypothesen, hoewel het bewijs daarvoor zeer sterk is.
Zo wordt duisternis 's nachts veroorzaakt doordat de zon door haar rotatie tijdelijk aan de andere kant van de planeet blijft en niet in staat is om tegelijkertijd de hele bol te verlichten. Het blijft echter nog steeds schijnen, zoals blijkt uit het licht van de maan 's nachts. De enige satelliet van de aarde schijnt alleen met gereflecteerd licht; op zichzelf kan het geen gloed produceren. Het kan gedeeltelijk worden bedekt door de schaduw van de aarde, wat een verandering in de maanfasen veroorzaakt, maar in de meeste gevallen is de maan 's nachts zichtbaar - alleen vanwege het zonlicht dat het weerkaatst.