Bijen in de natuur zien is een simpele zaak. Naast de gebruikelijke honingplanten zijn er echter in de wereld enkele duizenden soorten van deze insecten.

Beschrijving en functies

De bij behoort tot de superfamilie van de stekende insecten Apoidea. Het komt het dichtst bij wespen en mieren. Wereldwijd zijn er ongeveer 21.000 soorten en 520 soorten bijen.

Insecten voeden zich met stuifmeel en nectar. Tegelijkertijd dient stuifmeel als een bron van nuttige stoffen voor hen (met name eiwit) en nectar - energie. Sommige soorten hebben de hoogste sociale organisatie.

Bijen kunnen er anders uitzien, afhankelijk van een bepaalde soort. Maar gemiddeld verschillen ze in grootte ongeveer 3 centimeter en een gestreepte kleur, waarin geeloranje en zwarte kleuren elkaar afwisselen. Het lichaam is volledig bedekt met haren, die dienen als bescherming en de functie van de tastorganen vervullen.

Een onderscheidend kenmerk van de bij is de aanwezigheid van een slurf om nectar en smaakzin op te zuigen. En de antennes zijn verantwoordelijk voor het reukvermogen, herkennen warmte / koude / vochtigheid. Sommige delen van het lichaam en de benen werken als gehoororganen.

De structuur van hoe een bij eruit ziet

Bij behoort tot de categorie geleedpotige dieren. Haar lichaam bestaat uit drie hoofdonderdelen:

• het hoofd;
• borst deel;
• buik.

Een onderscheidend kenmerk van insecten is ook het buitenste skelet, dat wordt gepresenteerd in de vorm van een beschermende harde schaal. Spieren en inwendige organen zijn eraan gehecht.

De kop van de bij wordt beschermd door een laagje chitine. Naast de antennes heeft ze een bovenlip en een oraal apparaat met goed ontwikkelde spieren. Hierdoor kunnen insecten kleine voorwerpen dragen en door natuurlijke materialen bijten.

Het thoracale deel bestaat uit verschillende afdelingen. Hier zijn de spieren waarmee de bij de vleugels bestuurt. Ze heeft ook drie paar poten. De achterpoten zijn het meest bedekt met haren waarop stuifmeel wordt gedragen. Voorpoten worden door insecten gebruikt voor persoonlijke hygiëne.

Interessant feit: Bijen kunnen snelheden tot 60 km / u halen, terwijl ze ongeveer 400 vleugelkleppen per seconde doen. Als het insect niet 'licht' vliegt, maar met een soort lading, dan is de maximale snelheid maximaal 20 km / u. Het grootste gewicht van verdragen ernst is tot 75 mg.

Bijna alle inwendige organen zijn geconcentreerd in de buik. Het bestaat uit verschillende segmenten die met elkaar zijn verbonden door een elastische film. Op de buik zitten speciale klieren (4 paar) die wax afscheiden.

Het belangrijkste orgaan van de bij is de angel. Ze gebruikt het ter verdediging, maar bij verlies wordt de levensduur van het insect teruggebracht tot een paar uur. Het is een feit dat de angel erg scherp is en inkepingen heeft, in tegenstelling tot een wesp. De bijen vallen de vijand aan en proberen hem eruit te trekken en daarbij zijn organen te beschadigen.

Habitat - waar leven bijen?

Bijen worden beschouwd als vrij veel voorkomende insecten. Ze wonen niet alleen in die gebieden waar geen bloeiende planten zijn. Dergelijke gebieden omvatten hete woestijnen en koude toendra. In andere natuurgebieden zijn overal bijen te vinden.

Lifestyle & Habitat

Favoriete leefgebieden van wilde bijen zijn bergspleten, aarden holen, holten van oude bomen. Bijen kiezen locaties die zich in de buurt van waterlichamen bevinden en die ook betrouwbaar worden beschermd tegen moeilijke weersomstandigheden, wind.

In een mild klimaat nestelen nesten zich hoog op bomen. Nadat ze een geschikte plaats voor huisvesting hebben gekozen, beginnen ze cellen te bouwen uit zeshoekige cellen. Elke cel heeft dunne wanden. Honingraten zijn verticaal gemonteerd en hebben een langwerpige vorm. Speciale frames passen zich aan voor huisbijen en wilde insecten bouwen hun eigen honingraten.

Vóór het begin van koud weer is de belangrijkste taak van bijen het bevoorraden van proviand en het isoleren van huizen.Ze doen dit met propolis, dat alle scheuren insmeert. Vervolgens verplaatsen de insecten zich naar het onderste deel van het nest, waar ze aan elkaar blijven plakken, waarbij ze periodiek van plaats veranderen.

Interessant feit: comfortabele temperatuur voor bijen - 25-36 ℃. In de winter behouden ze binnen het nest een temperatuur van ongeveer 13 ℃.

Over het algemeen verschillen wilde bijen alleen van enkele in hun kenmerken en karakter. Ze zijn bijvoorbeeld agressiever omdat ze meer natuurlijke vijanden hebben en worden gedwongen hun voorraden te verdedigen. Ze zijn ook veerkrachtiger, beter bestand tegen verkoudheid en ziekten.

Bee organisatie

Het bijenorganisatiesysteem verdient speciale aandacht omdat ze hun eigen hiërarchie hebben. Er zijn verschillende soorten bijen, afhankelijk van hun levensstijl:

• publiek en semi-openbaar;
• single.

Openbaar

De meest ontwikkelde in termen van coëxistentie zijn sociale insecten. Deze omvatten honingbij, angelloze bijen en hommels. Een kolonie arbeidsinsecten wordt semi-openbaar genoemd. In een sociale groep hebben bijen bepaalde verantwoordelijkheden, maar vertegenwoordigen ze tegelijkertijd de gemeenschappelijke nakomelingen van de moeder.

De zeer openbare bijenkolonie wordt apart onderscheiden - de leden hebben verschillende lichaamsstructuren en bepaalde verantwoordelijkheden. Ze vullen elkaar aan. De zeer sociale zwerm wordt vertegenwoordigd door een enkele koningin, werkende bijen en drones.

Baarmoeder er is er altijd maar één in een groep; het valt aanzienlijk op in vergelijking met de andere. De belangrijkste functie is voortplanting. De baarmoeder wordt beschouwd als de belangrijkste persoon in de kolonie, dus de rest van de bijen beschermt hem en zorgt voor voedsel.

Werkende bijen - vrouwtjes, die in aantallen de basis vormen van de groep. Ze zijn meestal te zien in de natuur. Een nest telt ongeveer 80.000 individuen. Vertegenwoordigers van de werkgroep zijn op zoek naar geschikte planten, ze halen nectar, maken honing.

Andere leden van de zwerm - mannelijke drones. Hun belangrijkste taak is het voortzetten van nakomelingen. Drones produceren geen stuifmeel en maken geen honing. Ze zijn groter dan werkende bijen en hebben meer voedsel nodig. Wanneer de drone niet langer bruikbaar is voor de kolonie, wordt hij gewoon verdreven. Over het algemeen kunnen ze de kou niet overwinteren.

Single

Er zijn veel meer soorten bijen. Ze hebben geen systeem om te verdelen in werkende individuen, enz. Nieuwe nakomelingen verschijnen door één type vrouwtje, dat ook voedsel krijgt. Vaak produceren ze geen extra stoffen zoals was of honing.

Visie

De bij heeft twee soorten ogen: drie eenvoudig aan de bovenkant van het hoofd en twee complex aan de zijkanten.

Complexe ogen worden facetten genoemd. Ze hebben een bolle langwerpige vorm. Als je dit oog meerdere keren vergroot, zie je een groot aantal zeshoeken op het oppervlak. Werkbijen hebben ongeveer 6000.

Elk van deze cellen is een kijkgaatje dat is gevormd uit visuele cellen. Door de specifieke structuur van de ogen ziet de bij het beeld minder duidelijk - het lijkt op een afbeelding die in afzonderlijke punten is verdeeld. Het is voor haar gemakkelijker om bewegende beelden te bekijken dan statische.

Simpele ogen hebben een vergelijkbare structuur, maar ze zijn te slecht ontwikkeld om het beeld waar te nemen. Hun functie is niet betrouwbaar onderzocht, maar hoogstwaarschijnlijk maken insecten met behulp van eenvoudige ogen onderscheid tussen licht en duisternis.

Hoe lang leeft een bij?

Bijen kunnen een verschillende levensduur hebben, afhankelijk van de functie in de kolonie, evenals het tijdstip van geboorte.

De bijenkoninginnen leven het langst - ongeveer 5-6 jaar. Omdat de baarmoeder volledig wordt verzorgd door werkende bijen en wordt beschermd tegen gevaren, moet deze regelmatig nieuwe nakomelingen opleveren.

Op de tweede plaats staan ​​werkende bijen. Personen die in het warme seizoen zijn geboren, leven meestal heel weinig - niet meer dan een maand. Het is allemaal de schuld van het zware dagelijkse werk in het hoogseizoen.

Soms worden bijen in de herfst geboren. In dit geval bedraagt ​​hun levensduur ongeveer zes maanden.Elk dergelijk insect moet overwinteren en in het voorjaar zijn directe taak vervullen.

Drones leven het minst. Na geboren te zijn, vervullen ze hun missie en gaan ze spoedig ten onder. Als drones in de korf blijven vóór het begin van koud weer, worden ze verdreven door de werkkaste en sterven ze ook, zonder huis of voedsel achter te laten.

Hoe maken bijen honing?

Om honing te produceren, hebben bijen nectar nodig - een zeer zoet sap dat wordt uitgescheiden door bloeiende planten. Het insect verzamelt nectar met een slurf, waarna het een speciaal orgaan binnengaat - een honingkrop.

In het speeksel van de bij zitten enzymen die samen met nectar de struma binnenkomen en de koolhydraten in het sap afbreken. Elk enzym vervult zijn functie:

1. Invertase - versnelt de afbraak van sucrose in glucose en fructose.
2. Glucose-oxidase - breekt glucose af in gluconzuur (de smaak van honing hangt ervan af) en waterstofperoxide. Het is opmerkelijk dat peroxide honing eerst van micro-organismen zuivert en vervolgens opsplitst.
3. Diastase - zet zetmeel af in eenvoudigere koolhydraten.

Terugkerend naar de honingraten, begint de bij ze te vullen met verzamelde nectar. Hier in de hiërarchie verschijnt een ondersoort van werkbijen - een soort ontvanger. Ze zijn verder bezig met de productie van honing en de verzamelbijen gaan weer op pad voor nieuwe nectar.

Insecten voeren ongeveer 200 keer dezelfde procedure uit. Ze wijzen een beetje nectar toe aan de slurf zodat er vocht uit verdampt en vervolgens worden ze naar de struma gestuurd. Zo wordt de stof gefermenteerd totdat deze in honing verandert.

De bijen vullen de cellen en blijven honing van plaats tot plaats transfuseren, en ook de honingraat luchten met een golf van vleugels. Al deze acties zijn gericht op het verwijderen van al het vocht. Cellen met afgewerkte honing worden verzegeld met was.

Interessant feit: Om 100 g honing te maken, moeten bijen nectar verzamelen van ongeveer een miljoen bloemen.

Wat eten bijen?

In het warme seizoen voeden bijen zich met stuifmeel en nectar van bloeiende planten. Vanaf hier nemen ze ook water en verzamelen ze soms dauw. Stuifmeel is het belangrijkste "bouwmateriaal" voor het lichaam - eiwit. Het helpt de spieren en het endocriene systeem te versterken.

Nectar helpt een bij om de energiereserves aan te vullen, maw het is een koolhydraat. In de winter voeden insecten zich met honing, die ze het hele seizoen hebben geproduceerd. Honing zorgt ook voor energie.

Vijanden van de bijen

Bijen hebben veel natuurlijke vijanden. Onder hen zijn er zowel insecten als vogels. Onder insecten zijn dit roofdieren: mantises, spinnen, bijeneters (wespengenus). Val regelmatig bijennesten van vogels aan, die vertegenwoordigers zijn van de families van gierzwaluwen, vliegenvangers, klauwen, enz. Ze zijn ook voedsel voor hagedissen.

Hoe verschillen bijen van wespen?

Ondanks de duidelijke gelijkenis zijn er veel verschillen tussen bijen en wespen. Ze zijn te vinden in uiterlijk, levensstijl en gedrag.

Vergeleken met het ronde lijf van een bij heeft de wesp een langgerekte en langere vorm. Het heeft een minimum aan haren (op de buik zijn ze volledig afwezig). Het borstgebied is strakker. Kleur - geel-zwart gestreept, maar veel helderder en meer opvallend dan die van bijen.

Voor de bij, hard werken voor het welzijn van de kolonie, is de korf de zin van het leven. Ze verzamelen nectar, bestuiven planten, produceren honing, maken honingraten van de geproduceerde was.

De structuur van het wespenorganisme is niet ontworpen om waardevolle stoffen te produceren. De constructie van nesten wordt door hen uitgevoerd uit verschillende materialen, bijvoorbeeld oud hout. Het dieet van wespen is diverser, het bevat nectar, fruit en andere kleine insecten.

Een bij valt een tegenstander alleen aan als hij een bedreiging voelt of als reactie daarop. Insecten in één kolonie zorgen constant voor de baarmoeder.

De wespen hebben een agressiever, roofzuchtiger karakter. Ze kunnen op elk moment prikken. De wespensteek heeft een andere structuur, dus hij kan een onbeperkt aantal keren aanvallen zonder zichzelf te beschadigen.Een wesp kan ook bijten met het kaakapparaat.

Onder wespen zijn er ook openbare en solitaire soorten. In een esp-samenleving zorgt de baarmoeder echter voor zichzelf en neemt ook actief deel aan de constructie van het nest.

Daarnaast nemen bijen een duidelijke plaats in in de classificatie en hebben ze een wetenschappelijke definitie. Wespen kunnen om het even welke vertegenwoordiger worden genoemd van stekende, dikbuikige insecten die niet tot mieren of bijen behoren.

Bijensoorten

De Apoidea-superfamilie wordt vertegenwoordigd door verschillende families: echte bijen, andreniden, haliktiden en andere. In totaal vormen ze 520 geslachten en duizenden soortenrijkdom.

Alle bijen kunnen worden onderverdeeld in 2 categorieën: wild en huiselijk. Het is niet moeilijk om een ​​wilde bij te onderscheiden: hij is kleiner van formaat, verschilt nog doffer van kleur, de haren zijn dikker en langer en er zit een beschermend omhulsel op het borstgedeelte.

De grootste soortendiversiteit wordt gekenmerkt door een familie van echte bijen - ongeveer 5700 soorten. Onder hen is het de moeite waard om honingplanten en hommels te benadrukken.

Honingbijen worden actief door mensen gebruikt. Er zijn veel rassen die met succes kunnen worden gefokt. Als lang geleden bijennesten werden geplunderd met als doel honing te verkrijgen, worden er nu speciale houten kasten voor gebouwd. Daarnaast krijgen gedomesticeerde insecten de nodige verzorging, onderdak, topdressing etc.

Alleen honingplanten en gekenmerkt door het hoogste organisatieniveau, een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden in de kolonie. Een categorie, bijvoorbeeld, werkende bijen kunnen niet leven zonder andere - drones en baarmoeder, en omgekeerd.

Hommels vormen ook een van de interessante geslachten. Er zijn ongeveer 300 verschillende soorten die veel gemeen hebben met honingplanten. Hommels van een vrij groot formaat, afgerond van vorm, kunnen verschillende kleuren hebben (meestal gestreept). Ze zijn beter bestand tegen kou, daarom kunnen ze nectar gaan verzamelen voor andere soorten.

Sommige bijen, bijvoorbeeld megahilids, vallen op tegen de achtergrond van meer bekende soorten. Ze zijn veel groter, produceren geen honing, leven in tal van kolonies en worden gekenmerkt door agressief gedrag. De spanwijdte van dergelijke bijen bereikt 6 cm.

Parasitaire bijen

Er zijn hele onderfamilies onder bijen kleptoparasieten - insecten die de nesten van andere mensen geschikt maken, voedsel. Met andere woorden, ze leven van de arbeid van andere bijen. Ze worden koekoeksbijen genoemd vanwege de gelijkenis van gedrag met de vogels met dezelfde naam.

Bij dergelijke soorten is het lichaam niet voldoende ontwikkeld om stuifmeel en nectar te verzamelen. Ze rusten ook geen nesten uit. In plaats daarvan gooien insecten hun eieren in andermans huizen. Wanneer een kleptoparasietlarve verschijnt, kan deze andere larven, al het voedsel, vernietigen. Soms vernietigen dergelijke bijen de baarmoeder van de kolonie en nestelen ze zich in het nest.

Bijen fokken

Bijen broeden door hun eieren met de baarmoeder te leggen. Als de drone deelnam aan de bevruchting, verschijnen er werkende individuen uit de eieren; zo niet, drones.

Ontwikkeling vindt plaats volgens de volgende keten: ei - larve - pre-pop - pop - bij. Om een ​​jonge baarmoeder te laten groeien, is het noodzakelijk om speciaal voor de larve te zorgen en deze langer met speciale melk te voeden dan de rest. In dit geval ontwikkelen de voortplantingsorganen zich beter.

Na verloop van tijd kan de kolonie bijen te groot worden. In dit geval treedt een familiedeling of zwerming op. In dit geval blijft de jonge baarmoeder bij een deel van de familie op dezelfde plek en de oude vliegt weg met andere bijen.

Voordeel

Bijen zijn een van de meest nuttige insecten. Hun waarde is als volgt:

• productie van honing, was;
• bestuiving van planten en verhoging van de opbrengst;
• vitale producten van bijen (gif, bijenbrood, koninginnengelei, propolis) worden veel gebruikt in de geneeskunde.

Fokken

Bijenveredeling wordt beschouwd als een interessante, nuttige en winstgevende bezigheid, die ook in veel landen actief wordt verwelkomd.Feit is dat er in de natuur een constante afname is van het aantal van deze insecten, wat de landbouw nadelig kan beïnvloeden.

Voor een beginnende imker begint het fokken met het op de juiste plaats plaatsen van een bijenstal, het verwerven van voldoende bijenkorven en het kopen van verschillende bijenfamilies. Om deze kwestie op grote schaal aan te pakken, heb je ongeveer 50 gezinnen nodig.

Er is een enorme variëteit aan honingsoorten bijen en er verschijnen regelmatig nieuwe vanwege het selectiewerk van ervaren imkers. Over het algemeen is het vermeldenswaard dat deze activiteit niet eenvoudig is, omdat veel factoren, zowel afhankelijk van de imker als willekeurig, de kwaliteit en kwantiteit van honing nadelig kunnen beïnvloeden.

Interessant feit: Ervaren imkers gebruiken rook om insecten te kalmeren. Met deze methode kunt u de bijenkorf snel inspecteren. De bijen voelen rook en beschouwen het als een teken van vuur en haasten zich om honing te redden. Bovendien vullen ze de buik zodanig dat ze enige tijd niet kunnen prikken.

Wat te doen als een bij heeft gebeten?

Wanneer een bij steekt, is het belangrijkste om de angel zo snel mogelijk te verwijderen, die in de meeste gevallen op de plaats van de beet blijft. De angel bevat gif en hoe langer het in contact komt met het lichaam, hoe meer gif het lichaam zal binnendringen.

Het gif veroorzaakt pijn, roodheid en zwelling. Het is belangrijk om te onthouden dat het lichaam van elke persoon op zijn eigen manier kan reageren op een bijensteek. Als het insect heeft gestoken in een bijzonder gevoelig gebied, bijvoorbeeld het gebied van het gezicht of de nek, terwijl er sprake is van ernstige zwelling, is het raadzaam een ​​arts te raadplegen. Ernstige allergische reacties zijn mogelijk.

Heb je geen last van allergieën, dan kun je de angel voorzichtig zelf verwijderen met een pincet of de punt van een mes. Vervolgens wordt aanbevolen om de bijtplaats te wassen met water en zeep, een antiseptisch middel, ijs op de zwelling aan te brengen - dit zal het oedeem veel sneller helpen verwijderen.

Het ontstekingsremmende middel doet ook geen pijn. Het is ook raadzaam om de ledemaat (als de beet erop viel) zo hoog mogelijk te plaatsen. Dit zorgt voor de uitstroom van bloed en de afname van wallen.