Stel je de aarde voor, donker en koud, verdwaald in de immense zwartheid van de ruimte nacht. Zou het leven kunnen ontstaan ​​en overleven in zo'n onherbergzame wereld? Het antwoord suggereert zichzelf. Natuurlijk niet.

Hoewel het leven op aarde bestaat in de donkerste baaien en diepe kloven, was het zonlicht de sleutel tot de opkomst en welvaart van het leven op aarde. En onze zon is de ster die het dichtst bij ons staat.

Sterren en planeten

Hoewel we ons de aarde kunnen voorstellen als een eenzame, zonloze wereld, zal dit beeld in feite niet kloppen. Planeten zijn per definitie kosmische lichamen die voortkomen uit circumstellair stof. Dat wil zeggen, planeten kunnen niet vanzelf ontstaan. Het is een feit dat het leven van planten en dieren nauw verweven is met het leven van sterren. We hebben niet alleen leven te danken aan onze zon, maar ook aan die sterren die lang geleden bestonden en niet meer bestaan.

Interessant feit: het ijzer in je bloed, het calcium in je tanden en de nikkelverandering in je zak - dit alles werd gesmeed in de ingewanden van verre sterren.

Wanneer verschenen de eerste sterren?

Sterren waren in de wereld lang voordat planeten en leven ontstonden. De eerste sterren werden 12-15 miljard jaar geleden geboren, toen ons heelal nog relatief jong was. Sterren worden, net als mensen, geboren, ouder en sterven uiteindelijk. Tijdens hun leven absorberen sterren elementen uit de omringende ruimte en vormen nieuwe elementen in hun darmen.Voordat hij de middelbare leeftijd bereikt, absorbeert een jonge ster waterstof, waaruit helium wordt gevormd in kernfusiereacties. Wanneer de toevoer van waterstof is uitgeput, gebruikt de ster heliumatomen om koolstof te synthetiseren.

Leven van de sterren

De tijd raakt op. In de ingewanden van de ster worden steeds zwaardere elementen gevormd: zuurstof, neon, magnesium, silicium, zwavel. Miljoenen of miljarden jaren na zijn geboorte heeft de ster geen nucleaire brandstof meer. Kleine sterren scheiden relatief rustig van het leven. Maar gigantische sterren vóór de dood exploderen meestal en knipperen tegelijkertijd zo oogverblindend dat ze overdag zichtbaar worden. Een explosie van een ster werpt elementen die in zijn ingewanden zijn gesynthetiseerd de ruimte in. Deze elementen worden onderdeel van de gasstofwolk die in de interstellaire ruimte beweegt.

Soms, als er gunstige omstandigheden worden gevormd, kan uit zo'n wolk bestaande uit gas en stof een nieuwe ster met een planetair systeem verschijnen. De zon met zijn negen planeten, inclusief de aarde, is precies uit zo'n wolk gevormd. Dus de elementen in en om je heen - het ijzer in je bloed, het calcium in je tanden en het nikkelwissel in je zakken - worden gesmeed in de ingewanden van een verre ster. Hoewel deze verre ster het leven op aarde van de nodige chemische elementen voorzag, wordt de energie die de geboorte van leven op aarde mogelijk maakte geleverd door onze ster - de zon.

De straling van de jonge zon doordrong de atmosfeer van de aarde met haar stromen.De hitte van de zon vormde wolken in de atmosfeer en veroorzaakte elektrische atmosferische ontladingen - bliksemschichten. Dergelijke bliksemschichten droegen volgens wetenschappers samen met ultraviolette stralen bij tot de vorming van organische moleculen, met name aminozuren, bouwstenen van eiwitten in de primaire oceaan. Eiwitten vormen de chemische basis van het leven. Hoe precies de eerste levende organismen zijn ontstaan, weet niemand nog. Maar het is duidelijk dat eiwitmoleculen daarbij een doorslaggevende rol speelden.

Het leven en licht van een ster

Eens, ontstaan ​​door de energie van zonlicht, heeft het leven zich ontwikkeld en blijft het bestaan, gebruikmakend van zonne-energie, zoals een auto die de energie van het verbranden van benzine nodig heeft om te bewegen. Planten gebruiken de energie van zonlichtfotonen direct om koolhydraten uit water en kooldioxide te synthetiseren. Mensen en dieren ademen op hun beurt zuurstof, die door planten vrijkomt tijdens fotosynthese (het zogenaamde proces van het omzetten van water en kooldioxide door koolhydraten door planten), en eten planten om zichzelf van energie te voorzien. Dieren eten op hun beurt andere dieren. Het begin van dit alles wordt gelegd door de sterren.