Grote delen van de zeeën en oceanen zijn bedekt met ijs bij het begin van koud weer. IJs wordt gevormd uit zout zeewater, maar heeft het dezelfde eigenschappen als vers ijs? En zal het zo zout zijn?
Eigenschappen van zee-ijs
Door de aanwezigheid van zout begint het zeewater te bevriezen bij een temperatuur van -2,3 tot -1,8 graden Celsius. Het gevormde ijs wordt "nilas" genoemd en is meer plastic dan uit verse vloeistof. Het heeft ook een poreuze structuur die de mechanische eigenschappen aantast.
Interessant feit: Zee-ijs is volledig transparant, maar het krijgt vaak onzuiverheden in de vorm van zoutpekel, stof en luchtbellen, daarom is het slechter bij het doorlaten van zonlicht.
Zee-ijs heeft een thermische geleidbaarheid die vijf keer lager is dan die van een vloeistof. Op verschillende gebieden is deze parameter echter anders. Dit komt door de porositeit en het beschikbare zout. Hoe meer luchtbellen en pekel er in het ijs achterblijven, hoe minder het warmtegeleidingsvermogen.
Er zijn gebieden op de planeet waar het hele jaar door zee-ijs aanwezig is: het noordpoolgebied, de noordelijke regio's van de Noordelijke IJszee, de Weddellzee, Amundsen. Op sommige plaatsen op aarde bevriest het wateroppervlak alleen tijdens koud weer: de Azov, de Baltische Zee, de Kaspische Zee en de Zee van Okhotsk. Er zijn ook gebieden waar drijvend ijs is dat met de stroming meevaart: de zee van Groenland, de regio van de Zuidelijke Oceaan, waar ijsbergen zijn.
Is zeewaterijs vers?
In feite is ijs uit zeewater niet zoet, maar het zoutgehalte is veel lager dan in de vloeistof waaruit het afkomstig is. Wanneer de temperatuur daalt, begint de dichtheid van water te stijgen. En op een gegeven moment bevriest het. Tijdens dit proces worden in de vloeistof gebieden met een verschillend zoutgehalte gevormd.
Die gebieden waar het zoutniveau hoger is, stromen geleidelijk naar beneden. Meer verse blijven aan de bovenkant en veranderen in een korst. Aangenomen kan worden dat het water onder het verhardingsoppervlak er letterlijk zout pekel uit lekt. De hoeveelheid zout in nieuw gevormd ijs is ongeveer driemaal minder dan in zeewater en bedraagt 3-8 (varieert van 0 tot 15) ppm.
Zee-ijs is niet zo zout als water. Tijdens het invriezen stroomt een gezouten pekel langs geharde kristallen van verse vloeistof. Hierdoor is het zoutgehalte in ijs driemaal lager dan in water.